15 กรกฎาคมของทุกปี คือวันทักษะเยาวชนโลก (World Youth Skills Day) ซึ่งองค์การสหประชาชาติ (UN) กำหนดขึ้นเพื่อสร้างความตระหนักรู้ถึงความสำคัญของการพัฒนาทักษะให้กับเด็กและเยาวชน ในวันที่โลกกำลังเปลี่ยนแปลงอยู่ทุกวินาที

และยิ่งทักษะนั้นตอบโจทย์ ‘ความฝัน’ และ ‘เป้าหมาย’ มากเท่าใด ก็จะยิ่งช่วยให้เด็กและเยาวชนนำไปพัฒนาต่อยอดสู่อาชีพได้มากเท่านั้น จึงเกิดเป็นกิจกรรม 

“โรงเรียนแห่งอนาคต”​ ที่จัดขึ้นโดยคณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ (อินเตอร์) จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย และมูลนิธิทีช ฟอร์ ไทยแลนด์​ เมื่อเดือนพฤษภาคมที่ผ่านมา โดยให้นิสิตรับฟังและศึกษาความต้องการของน้องๆ นักเรียนจากโรงเรียนวัดปทุมวนาราม ในพระราชูปถัมภ์ฯ นำมาออกแบบเป็นชิ้นงานและจัดแสดงภายใต้โจทย์ “โรงเรียนแห่งอนาคต” ซึ่งน้องๆ ที่ถือเป็น ‘ผู้ใช้’ ก็ได้มาชมผลงานที่สะท้อนความต้องการของตนเอง พร้อมฟังคำแนะนำด้านการศึกษาต่อในคณะสถาปัตยกรรมศาสตร์อีกด้วย

กระบวนการนี้ไม่เพียงเปิดพื้นที่ให้นิสิตและนักเรียนได้แลกเปลี่ยนความคิดกัน แต่ยังช่วยให้นักเรียนได้สะท้อนเป้าหมายของตัวเอง และแสดงภาพของการทำงานของ ‘นักออกแบบ’ ที่ต้องเริ่มจากการมีทักษะการฟังอย่างตั้งใจ เพื่อนำไปสร้างสรรค์เป็นผลงานต่อไป

เพราะการเป็น ‘นักออกแบบ’ ต้องเข้าใจ ‘ผู้ใช้’ อย่างแท้จริง

“สิ่งที่โดนใจผมมากที่สุดไม่ใช่ตึก ไม่ใช่หลักสูตร แต่เป็นที่แขวนถุงเท้าง่ายๆ” คือเสียงจากเด็กชายชัยวุฒิ จงรักษ์ นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 โรงเรียนวัดปทุมวนาราม ในพระราชูปถัมภ์ฯ หลังจากได้เห็นที่ตากถุงเท้าจำลองที่เขาฝันอยากให้โรงเรียนมีมาตลอด ในงานจัดแสดงผลงานของพี่ๆ คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ 

“เด็กผู้ชายเล่นบอลทุกวัน เล่นเสร็จ แค่ถอดรองเท้า แต่กลิ่นมันเหม็นจนอยากหยิบธูปขึ้นมาจุดเผา ถุงเท้าเลยกลายเป็นอาวุธชีวภาพที่โดนยัดไว้ในกระเป๋า ไม่มีที่ให้หายใจ ไม่มีพื้นที่ให้มันได้แห้งและได้พัก”

ที่แขวนถุงเท้าจึงไม่ใช่แค่ทางออกเรื่องกลิ่น แต่เป็นการแก้ปัญหาที่ไม่มีใครพูดถึง

“ที่แขวนถุงเท้าเลยเหมือนมิตรภาพเล็กๆ ที่ช่วยชีวิตเพื่อนร่วมห้อง มันไม่ได้แค่ตากถุงเท้า  แต่มันยังตากความเฉยเมยของระบบที่ไม่เคยมองเห็นปัญหานี้” เขาสะท้อน 

“มันคือการออกแบบที่เข้าใจคน เข้าใจชีวิต มันเจ๋งตรงที่มันดูไม่มีอะไร แต่จริงๆ มันมีอยู่”

เมื่อได้แลกเปลี่ยน จึงได้เรียนรู้

“หนูชอบงานศิลป์ตั้งแต่เด็ก ตอนแรกหนูยังไม่มั่นใจ แต่พอได้รู้จักกับพี่ๆ มันทำให้หนูพบกับสิ่งที่ชอบและถนัดจริงๆ” เสียงสะท้อนจากเด็กหญิงสัญญ์ศศิญาณ์ น้อยบุรี เพื่อนร่วมชั้นของชัยวุฒิ ที่มองว่ากิจกรรมนี้ทำให้เส้นทางในอนาคตของเธอเริ่มชัดเจนขึ้น

“ถึงอุปสรรคจะเยอะแค่ไหน แต่หนูไม่เคยท้อ เพราะนั่นคือความฝันและเป้าหมายในอนาคตของหนู”

หนึ่งในผู้ที่ผลักดันความร่วมมือนี้ครั้งนี้ คือ ‘ครูต๊อปแต๊ป’ - ชยภัทร อัครชัยทวีกุล ครูผู้นำการเปลี่ยนแปลง รุ่นที่ 10

“ไม่เคยคิดว่าความคิดเล็กๆ ของเราจะกลายเป็นผลงานแบบนี้ได้จริงๆ” ครูต๊อปแต๊ปบอก

ครูต๊อปแต๊ปเล่าต่อว่า สารตั้งต้นของการร่วมออกแบบโรงเรียนแห่งอนาคตมาจากการที่เขาเห็นว่า ส่วนใหญ่นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 จะต้องตัดสินใจเลือกระหว่างสายอาชีพและสายสามัญ แต่นักเรียนหลายคนยังไม่รู้ว่าตัวเองชอบอะไรและจะเลือกเส้นทางไหนดี เขาจึงหวังว่า กิจกรรมนี้จะเป็นประสบการณ์หนึ่งที่ทำให้เส้นทางชีวิตของนักเรียนชัดเจนขึ้น

“พี่ๆ นิสิตไม่ได้มาแค่เพื่อนำเสนอแนวคิดด้านการออกแบบ แต่ตั้งใจมารับฟังความคิด ความฝัน และความต้องการของนักเรียนอย่างจริงใจ เพื่อให้การออกแบบนั้นเกิดจากใจและประสบการณ์ของผู้ใช้อย่างแท้จริง”ครูต๊อปแต๊ปสะท้อน

“หลังจากนักเรียนเห็นผลงานของพี่ๆ ที่ทำขึ้นจากสิ่งที่พวกเขาเคยพูดคุยและแลกเปลี่ยนไว้ เขาก็เห็นความเป็นไปได้ และต่อยอดจินตนาการไปในมิติที่กว้างไกลยิ่งขึ้น”

“บรรยากาศเลยเต็มไปด้วยความเข้าใจ ความเห็นอกเห็นใจ และการแลกเปลี่ยนอย่างสร้างสรรค์ เหมือนเป็นสะพานเชื่อมโยงระหว่างวัย ผ่านบทสนทนาที่เรียบง่ายแต่ทรงพลัง” ครูต๊อปแต๊ปทิ้งท้าย

เพราะบางครั้ง การเปิดพื้นที่เรียนรู้ทักษะและบทสนทนาง่ายๆ ก็จุดประกายความฝันของเด็กคนหนึ่งได้เช่นกัน

ทีช ฟอร์ ไทยแลนด์​ ขอขอบคุณคณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ที่ร่วมเป็นส่วนหนึ่งในการพัฒนาทักษะและประสบการณ์ของเด็กไทย ไปพร้อมกัน

ร่วมเป็นส่วนหนึ่งของภารกิจเพื่อจุดประกายความฝันของเด็กๆ ในประเทศไทย ติดต่อที่ info@teachforthailand.org

‍

A Dream We Can Design

“I’ve loved art since I was little, but I wasn’t confident. After getting to know the college students, I discovered what I truly enjoy and am good at”, shared Sansasiya Noiburi, reflecting on her experience in the “School of the Future” project.

July 15 is the annual World Youth Skills Day, established by the United Nations (UN) to raise awareness of the importance of equipping young people with skills in a rapidly changing world.

The more these skills align with one’s dreams and goals, the greater the potential for young people to build careers from them. Hence the “School of the Future” initiative, organized by the Faculty of Architecture (International Program), Chulalongkorn University, in collaboration with Teach for Thailand this past May.

University students listened to and studied the needs of students from Wat Pathumwanaram School, translating their insights into creative design work, which was then exhibited under the theme “School of the Future”. The high school students, “true users” of the designs, attended the exhibition, saw reflections of their own needs brought to life and also participated in an academic guidance activity on pursuing architecture.

This process isn’t just an open space for mutual exchange between university and high school students, it helps the latter reflect on their own aspirations and witness what it means to be a designer: someone who must begin with attentive listening to create meaningful solutions.

Because being a designer means truly understanding the user.

“What impressed me most wasn’t a building or a course. It was a simple sock rack”, said Chaiyawut Jongrak, a Grade 9 student at Wat Pathumwanaram School upon seeing a prototype of a sock hanger, something he has been wanting to see implemented at his school, at the student exhibition by architecture students.

“We play soccer every day, then take off our shoes. But the socks smell so bad it makes you want to burn them. They basically turn into biological weapons shoved into backpacks, no air, no space to dry, no place to rest them”.

To him, the sock hanger isn’t just a fix for bad odors. It’s a solution to a problem no one ever talked about.

“A sock hanger is a small act that saves your classmates’ lives. It’s not just to tackle the smell, but also to tackle the system’s negligence that never noticed this issue”, he explained.

“It’s a design that understands people, understands life. It looks nothing special, but it means a lot”.

Through Exchange, Comes Learning.

“I’ve loved art since I was little, but I wasn’t confident. After getting to know the college students, I discovered what I truly enjoy and am good at”, voiced Sansasiya Noiburi, Chaiyawut’s classmate, who felt that the activity helped clarify her future path.

“No matter how many challenges come my way, I never give up, because that’s my dream and future goal”.

One of the driving forces behind this collaboration is Kru Top-Tap - Chayaphat Akkharachaithaweekul, a cohort 10 Fellow.

“I never imagined that a small idea of ours could turn into something real like this”, he shared.

The idea behind the activity came from recognizing that most Grade 9 students must decide between a vocational or general academic track, yet many don’t know what they truly like or what path to choose. He hoped this activity would be an experience to help clarify students’ futures.

“The university students didn’t just come to present design ideas. They came with sincerity—to listen to the thoughts, dreams, and needs of the schoolchildren, so that the designs would genuinely emerge from the users’ hearts and experiences,” Kru Top-Tap reflected.

“After seeing the final works inspired by their own words and conversations, the students began to see what’s possible. Their imaginations expanded far beyond”.

“The atmosphere was full of understanding, empathy, and creative exchange, like a bridge connecting generations through simple but powerful conversations”, he concluded.

Sometimes, just opening up a space for skill-building and a simple conversation can spark a child’s dream.

Teach for Thailand extends our heartfelt thanks to the Faculty of Architecture (International Program), Chulalongkorn University, for being a part of this journey to promote skills and empower Thai children through education.

Take your part in the mission to spark the dreams of children in Thailand. Contact us at: info@teachforthailand.org